M.U.

Mag-isang umiibig. I had a lot of this. Yung pakiramdam na lagi nalang ikaw ang nasa isang dulo. Wala namang sumasalubong sa kabila.

Napakakumplikado. Minsan nawawala. Ang hirap buuin ulit ang sarili kung may nakapaglabas na ng puso mo. Lumilipad lang sa kawalan dahil wala namang may hawak nito. Yung taong pinagbibigyan mo maaring ayaw itong hawakan o kaya nama’y hindi nya nakikita na inaabot mo na pala sa kanya. Mararamdaman mong kulang ka. Hahanapin ang sarili, ang pirasong pinakawalan mo. Gagawin ang lahat matagpuan lang ang puso mong naglalakbay.

At sakaling mahawakan mo na ulit ito, itatali mo na ng mabuti. Magmamahal ulit, pero hindi na papayag na iabot ang puso na walang tali. Para kung sakaling hindi hawakan at tanggapin, mananatiling buo ka pa rin. Ang sakit lang ng mag-isa ngunit sadya lang talagang ganun ang pag-ibig. Hindi lahat masaya. Hindi lahat akma.

Leave a comment